குடும்பத்தை விடுவோன் கடவுளைத் துறக்க முயற்சி
பண்ணுகிறான். குடும்பம் நாகரிகமடையா விட்டால் தேசம்
நாகரிகமடையாது. குடும்பத்தில் விடுதலையிராவிடில்,
தேசத்தில் விடுதலை இராது.

குற்றம் செய்த மனிதனைச் சீர்திருத்தி இனிமேல் அவன்
குற்றம் செய்யாதபடி அறிவிலும் ஒழுக்கத்திலும் மேம்பட வழி
செய்ய வேண்டும். குற்றத்திற்குக் காரணம் அறியாமை; அதை
நீக்கும் வழி சத்சங்கமும்; தைரியமும். பிறர் குற்றங்களை
மன்னிக்கும் குணம், குற்றமில்லாதவர்களிடத்திலே தான்
காணப்படும்.

* உடலுக்கு உயிர் எப்படி அவசியமோ, அது போலவே உயிருக்கு
அறிவு அவசியம். ஒருவருக்கு கிடைக்கும் செல்வத்திற்கு அறிவு
மட்டுமே வேராக இருக்கிறது. அறிவே, வலிமைகளில் எல்லாம்
உயர்ந்ததாகத் திகழ்கிறது. அறிவின் சொல்படிதான் மனமும்
செயல்பட வேண்டும். அத்தகைய மனிதனே அனைத்திலும் முன்னிலை
பெறுவான்.

* மனிதர்கள் சிறந்து திகழ அறிவு தேவை. கடவுளே அறிவின்
வடிவமாக இருக்கிறார். அந்த அறிவாகிய இறைவன் உள்ளே
வருவதற்கு இதயம் சுத்தமாக இருக்க வேண்டும். இதயத்தை
சுத்தப்படுத்த இறைவனிடத்தில் பக்தி செலுத்த வேண்டும்.

மூன்று நாட்களில் மாறக்கூடிய புதுமை உணர்ச்சிக்குக்
காதல் என்று பெயரில்லை. அதன் பெயர் மனப்பிராந்தி. காதல்
என்பது தேவலோகத்து வஸ்து. இவ்வுலகத்திற்கு வாழ்க்கை
மாறியபோதிலும் அது மாறாது.

காதல் கோயில் போன்றது. இது மிகவும் தூய்மை கொண்ட
கோயில். ஒருமுறை அங்கு போய்ப் பாவம் செய்து வெளியேறியவன்,
மீண்டும் அதனுள் புகுவதற்கு மிகுந்த சிரமப்பட
வேண்டும்.

ஒன்று கூடிக் கடவுளை வணங்கச் செல்லும் போது,
மனிதர்களின் மனங்கள் ஒருமைப்பட்டுத் தமக்குள் இருக்கும்.
ஆத்மவொருமையை அவர்கள் தெரிந்து கொள்ள இடமுண்டாகும். எனவே
தான் நம் முன்னோர் கோயில்களை உருவாக்கினார்கள்.

சிவன் நீ; சக்தி உன் மனைவி. விஷ்ணு நீ; லட்சுமி உன்
மனைவி.

பிரம்மா நீ; சரஸ்வதி உன் மனைவி. இதைக் காட்டி மிருக
நிலையிலிருந்து மனிதரை தேவநிலைக்கு கொண்டு சேர்க்கும்
பொருட்டாக ஏற்பட்ட தேவப்பள்ளிக்கூடங்களே கோயில்கள்
ஆகும்.

சகுனம் பார்க்கும் வழக்கமும் காரியங்களுக்குப்
பெருந்தடையாக வந்து முண்டிருக்கிறது.

சகல மனிதரும் சகோதரர். சகோதர உணர்ச்சியைப் பற்றி
கவிதைகள் பாடுவதும், நீதி நூல்கள் புகழ்வதும்
இவ்வுலகத்தில் சாதாரணமாக இருக்கிறது. ஆனால், நடைமுறையில்
எந்தக் கண்டத்திலும் எந்த மூலையிலும் அந்த முயற்சி
காணப்படவில்லை. அது நடைமுறைக்கு வர வேண்டும்.

சக்தியால் உலகம் வாழ்கிறது. நாம் வாழ்வை
விரும்புகிறோம்.

ஆதலால் நாம் சக்தியை வேண்டுகிறோம். ஒவ்வொருவனுக்கும்
அறிவு, செல்வம், தைரியம் ஆகிய மூன்று சக்திகள் வேண்டும்.
இந்த மூன்றும் நமக்கு இகலோக இன்பம் கிடைக்கும்படியாகவும்,
பரலோக இன்பங்கள் சாத்தியமாகும் படியாகவும் செய்கின்றன.
ஆத்மா உணர்வாகவும், சக்தி செய்கையாகவும் உள்ளது.

விரும்புதல், அறிதல், நடத்துதல் என்ற மூவகையான சக்தி
இல்வுலகத்தை ஆளுகிறது. இதை பூர்வ சாஸ்திரங்கள் இச்சா
சக்தி, ஞான சக்தி, கிரியா சக்தி என்று சொல்கின்றன. பயம்,
சந்தேகம், சலனம் மூன்றையும் வெறுக்க வேண்டும். இதனால்
சக்தி ஏற்படும்.